وضعیت غم‌انگیز دانشگاه‌ها آمریکا از منظر غزه
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۹۰۲۳۸
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، یاسین آکتای، مشاور رئیس حزب عدالت و توسعه ترکیه در یادداشتی در خصوص وضعیت دانشگاه‌های آمریکا و تسلط لابی صهیونیست بر این دانشگاه‌ها نوشت: بزرگترین اعتراض به حمایت بی‌قید و شرط دولت بایدن در ایالات متحده از حملات وحشیانه اسرائیل در غزه که به ابعاد نسل‌کشی رسیده است، از سوی مردم آمریکاست که هر روز به دلایل مختلف تظاهراتی را سازماندهی می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این در واقع بیداری بود که مدت‌ها قبل از 7 اکتبر علیه استثناگرایی شدید ایالات متحده در قبال سیاست‌های اسرائیل آغاز شده بود. این استثناگرایی به نوعی به نام حق یهودیان برای زندگی یا دفاع از خود تحمل و توجیه می‌شد. با این حال، هیچ عقلی نمی‌تواند درک کند و هیچ وجدانی نمی‌تواند کشتن نزدیک به ده هزار نوزاد و کودک را در دفاع از خود بپذیرد. آمریکا که نه تنها نمی‌تواند در قبال این همه مرگ و میر کودکان و نوزادان درخواست آتش‌بس کند، بلکه درخواست آتش‌بس را نیز رد می‌کند، همچنان با ریختن مقادیر زیادی پول و سلاح از تجاوزات و بی‌عدالتی آشکار اسرائیل حمایت می‌کند.
مردم آمریکا که می‌بینند این جنایات با مالیات خودشان انجام می‌شود، هر جا بایدن ظاهر شود و صحبت کند، اعتراض می‌کنند. در ایستگاه‌های قطار، در هواپیما، در خیابان‌ها، مقابل کاخ سفید. احتمالاً بایدن انتظار اعتراضاتی که در آخرین دیدارش از یک کلیسا با آن روبه‌رو شد را نداشت؛ اما این اتفاق نیز افتاد. معترضان برای دقایقی به بایدن که برای سخنرانی پشت تریبون آمده بود به دلیل حمایت از اسرائیل اعتراض کردند و خواستار «آتش بس» شدند.
در حالی که پیامدهای وحشتناک تجاوزات وحشیانه اسرائیل در برابر چشمان تمام جهان آشکار می‌شود، انتقاد یا اعتراض به این وحشی‌گری جنایتکارانه که توسط اسرائیل به عنوان یهودستیزی توصیف می‌شود، بی‌تردید یک چیز غیر منطقی است.
اگر سامی‌گرایی به معنای کشتن کودکان است، بگذارید همه ضد یهود باشند. اگر سامی‌گرایی به معنای بمب‌گذاری و کشتار مدارس، معابد، بیمارستان‌ها و کلینیک‌های زایمان باشد، نمی‌توانید مانع از ضدیهود بودن کسی شوید. در واقع، توسل به اتهام یهودستیزی به عنوان یک استدلال دفاعی در چنین لحظه‌ای، وقاحتی غیرقابل باور و حیرت‌انگیز است. در حال حاضر استفاده از این استدلال برای سیاستمداران بسیار دشوار است؛ اما متأسفانه، این استدلال همچنان در دانشگاه‌های افسانه‌ای آمریکا بیش از هر جای دیگری استفاده می‌شود، زیرا یک قدرت فاشیستی به شدت سرکوبگر در مدیریت دانشگاه‌ها وجود دارد که تا به حال به خوبی خود را پنهان کرده است. هم این قدرت فاشیستی و هم راه‌هایی که این قدرت پنهان شده بود، بار دیگر با امواج پس از طوفان الاقصی آشکار شد.
مدیریت دانشگاه‌ها در تلاش هستند تا مانع از برگزاری تظاهرات همبستگی دانشجویان با فلسطینیان شوند. بنابراین به وضوح مشخص شد که حد آزادی در دانشگاه‌های آمریکا که از آنها به عنوان خانه آزادی اندیشه و بیان یاد می‌شود، صهیونیسم است.
در این مورد، رؤسای پنسیلوانیا، هاروارد و ام آی تی، برخی از قدیمی‌ترین و معتبرترین دانشگاه‌های کشور، مجبور شدند در کنگره شهادت دهند به این اتهام که فشار مورد انتظار را بر دانشجویان و دانشگاهیان خود وارد نکرده‌اند و از اعتراضات (اظهارات ضد یهود) جلوگیری نکرده‌اند. علاوه بر این بازپرسی، زمانی که اهداکنندگان حامی اسرائیل تهدید به قطع کمک 100 میلیون دلاری خود به دانشگاه پنسیلوانیا کردند، رئیس دانشگاه مجبور به استعفا شد.
کالودین گی، رئیس دانشگاه هاروارد، که اخیراً به نام خودمختاری دانشگاه و آزادی بیان، مقاومت در برابر اولین فشارها را انتخاب کرد، مجبور شد استعفا دهد، زیرا نتوانست موج دیگری از فشار را تحمل کند. البته موج جدید فشارها شدیدتر از موجی بود که گی را به یهودستیزی متهم می‌کرد؛ اما همه می‌دانند که تنها دلیلی که این روزها به او چنین اتهامی وارد شد، همین بود. یعنی امتناع وی از ممانعت از اعتراضات ضدیهود در محوطه دانشگاه به نام آزادی بیان. ما نمی‌دانیم که آیا اهداکنندگان یهودی دانشگاه هاروارد دانشگاه را تهدید به قطع کمک‌های مالی کرده‌اند یا اینکه این تهدیدها باعث شده است که مدیریت دانشگاه بر گی فشار بیاورد. در واقع، حتی در این مورد، دانشگاه هاروارد که ثروتمندترین دانشگاه جهان از نظر دارایی است، باید استقلال مالی به دور از وابستگی به اهداکنندگان داشته باشد. پس انتظار می‌رود که اخاذی اهداکنندگان یهودی در این موضوع هیچ تأثیری نداشته باشد. با این حال، اتهام سرقت ادبی بود که اولین رئیس دانشگاه سیاهپوست و دومین رئیس دانشگاه زن در تاریخ هاروارد را مجبور به استعفا قبل از پایان ششمین ماه ریاست خود کرد.
پایان‌نامه دکتری رئیس دانشگاه که به نظر می‌رسید اتهام یهودی ستیزی برای وی تأثیری نداشته، مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که در نقل قول‌های آن دقت کافی صورت نگرفته و به این ترتیب فشار اخلاقی دانشگاهی بر او وارد شد. در واقع، اگرچه مدیریت دانشگاه گفت که این اشتباهات کشف شده ناچیز است، گی برای این که شخصیت حقوقی هاروارد را از بین نبرد، از مبارزه کناره‌گیری کرد. زیرا آنچه انجام شد ترور کامل شخصیت وی بود. اگر رئیس دانشگاه با لابی اسرائیل مواجه نمی‌شد، هرگز چنین اتهامی به او وارد نمی‌شد.
با این وجود، رئیس دانشگاه با استعفای خود خدمات بزرگی را در راستای افشای اقتدار دروغین فاشیستی و نظارت موذیانه ایدئولوژی صهیونیستی بر استقلال افسانه‌ای آکادمیک، آزادی بیان و علم که دانشگاه‌های ایالات متحده سال‌ها ادعا کرده‌اند، انجام داده است. حال شاید سوالی که باید مطرح شود این باشد: چه نوع نقص‌هایی از چه تعداد از دانشگاهیان، رؤسای دانشگاه یا دانشکده که بی‌صدا و با بیعت با صهیونیسم به کار خود ادامه می‌دهند، پوشانده می‌شود؟
منبع: تقریب
کلیدواژه: دانشگاه آمریکا غزه مدیریت دانشگاه رئیس دانشگاه دانشگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۹۰۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سکوت هالیوودی سلبریتی‌ها در اعتراضات آمریکا
در حالی که اغلب دانشگاه‌های آمریکا درگیر اعتراضات در حمایت از فلسطین و محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی هستند و پلیس این کشور خشونت بی‌سابقه‌ای علیه دانشجویان به کار می‌برد، چهره‌های سینمایی جهانی به شکل عجیبی نسبت به این موضوع سکوت پیشه کرده‌اند؛ دقیقا برعکس رویه‌ای که درباره کشورهای دیگر در پیش می‌گیرند!
به گزارش ایسنا، حملات وحشیانه و گسترده نظامیان ارتش اسرائیل علیه مردم بی‌دفاع غزه، منجر به شهادت و مجروح شدن هزاران فلسطینی بی‌گناه شده و این جنایات کم سابقه زمینه را برای اعتراضات گسترده در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا و حتی اروپا فراهم کرده است، اعتراضاتی که با خشونت و سرکوب شدید تاکنون به بازداشت ۱۰۰۰ دانشجو انجامیده است.
اما موضوعی که بیش از هر چیز به چشم می‌آید، سکوت سلبریتی‌های سینمای جهان و رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایرانی در قبال این برخورد خشونت آمیز با دانشجویان معترض است؛ آن هم در شرایطی که آنها در نابسامانی‌های مرتبط با کشورهای دیگر از جمله اعتراضات ۱۴۰۱ ایران، اظهارنظر را وظیفه و رسالت خود می‌دانستند؛ آن زمان علاوه بر رسانه‌های فارسی‌زبان، چهره‌هایی سینمایی مانند انجلینا جولی، ماریون کوتیار، فلورنس پیو، اورلاندو بلوم، شارلیز ترون، جنیفر انیستون، جنیفر گارنر و... درباره اعتراضات ایران واکنش نشان داده بودند.
به عنوان مثال، جی. کی. رولینگ، نویسنده مطرح بریتانیایی و خالق مجموعه «هری پاتر» که مخاطبان فراوانی دارد، با بازنشر ویدیویی از مسیح علی‌نژاد که در آن زنان ایرانی در حال کوتاه کردن موهای خود بودند، نوشته بود: «شجاعت واقعی این شکلی است». یا انجلینا جولی، بازیگر مشهور آمریکایی در یک پست اینستاگرامی به «زنان شجاع، سرکش و نترس ایران زمین» ادای احترام کرد و خطاب به زنان ایرانی گفت: «شما را می‌بینیم». ژولیت بینوش با انتشار ویدئویی از قیچی کردن موی خود و بازیگرانی مانند ماریون کوتیار ویدیوهایی در حمایت از اعتراضات ایران منتشر کردند و «در همبستگی، برای حق آزادی برای زنان و مردان ایرانی» مطالبی را منتشر کرد.
اغلب سلبریتی‌های سینمایی که بی‌واهمه در مورد مسائل داخلی سایر کشورها در صفحات اجتماعی خود در فضای مجازی اظهارنظر می‌کنند، در شرایطی موضع سکوت اتخاذ کرده‌اند که صدای مخالف دانشجویان آمریکایی توجهات را بیش از پیش به وضعیت جنگ در غزه جلب کرده و بحث‌های گسترده‌ای را در سیاست خارجی ایالات متحده در قبال اسرائیل ایجاد کرده است. با این‌حال، انتشار ویدیوهایی از برخوردها و دستگیری‌های خشن در محیط‌های دانشگاهی امریکا توسط پلیس این کشور که تعدادی از آنها، اساتید و دانشجویان زن هستند، بازتاب‌های جهانی داشته اما تاکنون با واکنش خاصی از سوی این چهره‌ها مواجه نشده است.
همچنین رسانه‌های فارسی زبان نیز ترجیح داده‌اند چشم خود را روی این اتفاق ببندند.
توضیح ویدئو: دستگیری یک استاد دانشگاه معترض در واشنگتن
اما این اعتراض‌ها و خشونت‌های زیاد پلیس آمریکا در محیط دانشگاهی علیه معترضان به اسرائیل، باعث شده است صدای کسانی که پیش از این با حمایت‌های بی‌قید و شرط آمریکا از رژیم صهیونیستی مخالف بودند، بیش از پیش به گوش جامعه آمریکا برسد. معترضان در دانشگاه‌های آمریکا خواستار آتش بس در جنگ با فلسطین، خارج کردن سرمایه‌های دانشگاهی از شرکت‌هایی که با ارتش اسرائیل همکاری دارند و پایان کمک‌های نظامی آمریکا به این رژیم هستند. در این میان، گرچه چهره‌هایی مانند «سوزان سراندون»، «جان کیوزاک» و «مارک روفالو» در واکنش به سرکوب اعتراضات دانشجویی توسط پلیس آمریکا پست‌هایی در صفحه اجتماعی ایکس (توئیتر) خود منتشر کردند، شمار زیادی از چهره‌های معروف فعال در عرصه هنر و سرگرمی واکنش خاصی به این موضوع نداشته‌اند که البته این موضوع را می‌توان به وحشت آنها نسبت به عواقب احتمالی حمایت از فلسطین نسبت داد.
لازم به توضیح است که در مواردی، حمایت چهره‌های سینمایی مطرح و به ویژه هالیوودی از فلسطین تبعاتی برای آنها داشته و حتی به کنار گذاشته شدن آنها از پروژه‌ها انجامیده است؛ چرا که بخش قابل توجهی از سرمایه‌های هالیوود در اختیار کمپانی‌هایی با مالکان یهودی است و به نوعی ترس از وورد چهره‌ها به لیست سیاه هالیوود در مواردی مانع از اظهارنظر صریح سیاسی در حمایت از فلسطین شده است. به عنوان مثال «ملیسا باررا» بازیگر سری فیلم‌های «جیغ» به دلیل محکوم کردن حمله اسرائیل به غزه و درخواست آتش‌بس از سری فیلم‌های ترسناک «جیغ» کنار گذاشته شد و آژانس بازیگری که نماینده «سوزاندن سراندون» بازیگر برنده اسکار است هم پس از صحبت‌های او در محکومیت حمله به غزه، به همکاری با این بازیگر پایان داد.
به بیانی دیگر، بر خلاف جنبش‌های اخیر چون «Black Lives Matter» (زندگی سیاه‌پوسان اهمیت دارد) که در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ با اتحاد هالیوودی علیه سیاست حاکم ایالت متحده همراه بود اما درباره جنگ اسرائیل در غزه هالیوود دچار دودستگی شده است. در عین حال، در موضوع حمله اسرائیل به غزه که باز هم پای امریکا به شکل آشکار در درگیری مستقیم نبود، بسیاری از هنرمندان مانند «بردلی کوپر»، «آلفونسو کوارون»، «سلنا گومز»، «لوپیتا نیونگو»، «جنا اورتگا»، «واکین فینیکس»، «مارک روفالو» و «مارک رایلنس» از جمله بیش از ۲۶۰ نفری بودند که نامه‌ای را امضا کردند که در آن از جو بایدن و کنگره خواستار آتش‌بس فوری در غزه شدند، اما برخی دیگر از سلبریتی‌های هالیوودی همچنان به دلیل بی‌تفاوتی یا ترس از دست دادن جایگاه خود اظهارنظر خاصی در این باره نداشته‌اند.
باید منتظر ماند و دید و رویکرد یک بام و دو هوای سلبریتی‌های هالیوود در قبال اظهارنظر پیرامون مسائل جهانی تا چه زمانی ادامه دارد و آیا آنها قادر خواهند بود در مورد مسائل داخلی آمریکا نیز به همان صراحتی صحبت کنند که در مورد مسائل سایر کشورها اظهار نظر می کنند یا خیر؟
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند